32بالاتر از مسجد تنعيم - كه براى عمره در آن مُحْرم مىشوند - قرار دارد. در سال 1381ش. ديوار قبور شهداى فخ را بازسازى و درى براى آن قرار دادند و روى آن تابلويى با نام عبدالله بن عمر بن خطاب گذاشتند كه حكايت از تلاش براى محو اثر و نام شهداى فخ دارد. 1 (تصوير شماره13)
خلاصه درس
شهر مقدس مكّه، در غرب نجد واقع است و آن را جزو تهامه دانستهاند. اين شهر از شمال به مدينه، از مشرق به رياض، از جنوب به يمن و از مغرب به جدّه محدود مىشود. شهر مكه ميان دو رشته كوه فلق يا فلح و قُعَيْقُعان محصور شده است.
آب و هواى مكه خشك وسوزان وگرمايش آزار دهندهاست. اسامى فراوانى براى مكّه گفتهاند، از جمله:
1. بَكَّه: براى بكّه چندين معنا آوردهاند؛ از جمله: بكّه، از «بكّ» مشتق شده؛ يعنى غرور گردنكشان و متكبّران را در هم مىكوبد و يا گردن آنان را مىشكند. بكّه در جايى نيز به معناى ازدحام آمده است.
2. مكّه: براى مكّه، معانى چون بسط، گسترش و ازدحام، مغز استخوان وهلاك شدن و كاستن نيز آوردهاند.
3. امُّ القُرى: مكّه را از اين رو «اُمُّ القُرى» خواندهاند كه گفته شده هنگام آفرينش زمين، آب تمام سطح آن را فرا گرفت و تنها مكان كعبه،