31على بن ابى‌طالب(ع)كه پس از شهادت به «شهيد فخّ» مشهور شد، همراه چند تن از نوادگان امام حسن(ع) و نزديك به چهار هزار نفر از علويان، كه از حكومت عباسيان به ستوه آمده بودند، در مدينه دست به قيام زدند. آنان پس از تصرف مدينه به سمت مكّه حركت كردند. در مدخل ورودى مكه، در نزديكى مسجد تنعيم، كه به «وادى فَخّ» معروف است، با سپاهيان خليفه روبه‌رو شدند. در اين نبرد كه در سال 16(ص)ق. رخ داد، سپاهيان عباسى فرزندان پيامبر(ص) را قتل عام و سرهاى بيش از يكصد نفر از شهدا را از تن جدا كردند و همراه اسرا نزد خليفه فرستادند. بدن‌هاى بى‌سرِ شهداى فخ را پس از سه روز، در همان محل دفن كردند. ¹از امام‌جواد(ع) نقل شده كه براى ما اهل بيت بعد از كربلا قتلگاهى بزرگ‌تر از فخ نبوده است. هم‌چنين امام باقر(ع) از پيامبر(ص) نقل كرده‌اند كه آن حضرت فرمود: در اين مكان (فخّ) مردى از فرزندان من، با جماعتى ديگر كشته مى‌شوند كه ارواح آنان بر بدن‌هايشان به سوى بهشت سبقت خواهد گرفت و جبرئيل(ع) نيز به من خبر داده است كه يكى از فرزندان تو در اين‌جا شهيد مى‌شود كه اجر دو شهيد خواهد داشت. ²مزار آنان، همانند ساير قبور، مورد بى‌توجهى قرار گرفته است. اين محل امروزه به «حى الشهدا» معروف و در شارع الشهدا، (روبه‌روى پمپ بنزين) كنار جاده مدينه، مكه، شش كيلومترى حرم و حدود 500 متر