14امام(ع) فرمود: «
حَمِيدَةٌ فِي الدُّنيا مَحمُودَةٌ فِي الآخِرَة »؛ «در دنيا پسنديده و در آخرت، ستايش شده‌اى».
به من اطلاع بده كه دخترى يا...؟
گفت: دختر.
امام(ع) فرمود: چگونه چنين چيزى امكان دارد در حالى كه چيزى در دست برده فروشان قرار نمى‌گيرد جز اينكه فاسدش مى‌سازند؟
دختر گفت: گاه نزد من مى‌آمد و... امّا خداوند بر او انسانى را كه موها و ريش‌هايش سپيد بود، چيره مى‌ساخت و او را مى‌زد تا از كنار من دور مى‌شد. برده‌فروش به طور مكرر چنين اقدامى مى‌كرد و آن پيرمرد نيز به طور مكرر چنين عكس‌العملى نشان مى‌داد.
امام باقر(ع) پس از شنيدن ماجراى آن دختر، به حضرت صادق(ع) فرمود: او را براى خود برگزين. 1
رفع يك شبهه
اينكه در گزارش فوق و نظاير آن ديده مى‌شود كه ائمه اطهار(عليهم السلام) به خريدن برده اقدام مى‌كرده‌اند، به معناى تأييد برده‌دارى و صحه گذاشتن بر آن نيست. اسلام به شدت با برده‌دارى و خريد و فروش انسان مخالفت كرده است. امّا بايد دانست كه برده‌دارى از مدّت‌ها پيش از ظهور اسلام وجود داشته است و جوامع بشرى به آن خو گرفته بودند. با ظهور اسلام تحوّل بزرگى در تاريخ برده‌دارى به وجود آمد. اين آيين كه پرچم‌دار واقعى آزادى انسان بوده است، براى مبارزه با برده‌دارى و ريشه‌كن كردن اين معضل جهانى، احكام ويژه‌اى وضع كرد تا برده‌ها به بهانه‌هاى گوناگون آزادى خود را بازيابند. رفتار پيامبر اعظم(ص) و ائمۀ هدى(عليهم السلام) نيز با بردگان بى‌سابقه بود. پيامبر(ص) نسبت به اين قشر ضعيف، بسيار مهربان بود و به مردم نيز مى‌فرمود:
اينان برادران شما هستند. از غذايى كه خود مى‌خوريد به آنها بخورانيد. و از لباسى كه خود مى‌پوشيد، به آنها بپوشانيد. كار طاقت‌فرسا به آنها تحميل نكنيد و خودتان ياور آنها در كارها باشيد. آنها را به عنوان بنده