14 مِنْ قَبْرِهِ وَ كُلَّمَا سَلَكَ عَقَبَةً يَذْكُرُ عَقَبَاتِ يَوْمِ الْقِيَامَةِ لَعَلَّهُ يُكْفَاهَا.» ¹

قطب راوندى در كتاب لب اللباب مينويسد از معصومين روايت شده است كه احوال حج همانند احوال مرگ است. همانگونه كه هنگام مرگ وصيت نامه مينويسد هنگام حج نيز، و همانگونه كه بر مركب سوار ميشود بر تابوت و دوش مردم سوار ميگردد. سرانجام هر انسانى روزى تابوتش بر دوش دوستان و خويشانش حمل ميگردد. هنگامى كه به باديه و ديارى ميرسد تو گويى در قبرش داخل شده و چون غسل احرام كند مانند غسل ميت است و پوشيدن لباس احرام بمانند پوشيدن كفن و بيرون آمدن از ميقات شبيه بر خاستن از قبر است كه تلبيه گويان با سر و روى غبار آلوده اجابت ميكند دعوت خدا را و از قبر برميخيزد. هر عقبه و گردنهاى كه پشت سر ميگذارد به ياد عقبههاى قيامت مى‌افتد كه همانند اين عقبههاست.