19جسمى آنان اجازه مى‌دهد كم و بيش به عبادت بپردازند، چون نماز بنا بر روايت نبوى به هر اندازه خوانده شود نيكوست. اما محدود كردن اين عبادت به جماعت، باعث از بين رفتن اين فوايد مى‌شود.
علاوه بر اين اگر آن را مقيد به جماعت كنيم، باعث خالى شدن خانه‌هاى مردم از بركت و شرافت نماز مى‌شود و فرزندان از مواهب تربيتى ناشى از نماز و علاقه به آن بى‌نصيب مى‌گردند، چون كودكان به كارهاى پدران و مادران و بزرگ‌ترها به چشم الگو نگاه مى‌كنند و ديدن نماز، اراده آنها را در به جا آوردن آن راسخ‌تر مى‌كند. ابن‌مسعود از پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) پرسيد: در خانه خود نماز بخوانم يا در مسجد كدام يك برتر است؟ فرمودند: آيا نمى‌بينى كه خانه من نزديك مسجد است، ولى غير از نمازهاى واجب، نماز خواندن در خانه را بيشتر دوست دارم؟ .
اين روايت را احمد و ابن ماجه و ابن خزيمه در صحيحش روايت كرده‌اند، چنانكه امام زكى الدين عبدالعظيم بن عبدالقوى بن المنذر در كتاب الترغيب و الترهيب، باب الترغيب فى الصلوة النافلة آن را نقل كرده است 1.
پرواضح است كه شريعت اسلام در فوايد اجتماعى نماز اهمال نكرده است، ولى فقط نمازهاى واجب را به جماعت اختصاص داده و نمازهاى نافله را براى ساير مصالح بشر از آن معاف داشته است و مى‌فرمايد: و هيچ مرد و زن مؤمنى را نرسد كه وقتى خدا و پيامبرش امرى را مقرر دارند آنان را در كار خود اختيار و چون و چرايى باشد . 2
*اعتقاد اماميه درباره نماز تراويح
شيعه اماميه با پيروى از پيامبر(صلى الله عليه وآله) و اهل بيت(عليهم السلام) او و به موجب آيه ماانزل الله بها من سلطان 3 نوافل ماه مبارك رمضان را بدون جماعت برگزار مى‌كنند و به جماعت خواندن آن را بدعت و امرى غير