68فروغ آيۀ «نورٌ على نور»
برانگيزندۀ شور و شعوريد
شما آئينه‌هاى حق نماييد
شما نور حجازيد و عراقيد
شماييد و شماييد و شماييد
بجز با عشقتان دل، دل نگردد
كدامين دل، شما را مبتلا نيست؟
اگر از عشقتان دل گشت غمناك
رساند «اشك» و «غم» ما را به منزل
شما مقصود هر ابنُ السّبيليد
كفى پوچند و چون نقشى برآبند
شما معناى قرآن و دعاييد
مصون از هر خطا و اشتباهيد
شما راه خدا را باز كرديد
فدا كرديد جان، تا دين بماند
شما نور خدا در روى خاكيد
شما شيرازۀ امّ الكتابيد
تولّاى شما فرض خدائى است
هرآن‌كس را كه در دين رسول است
اگر مولا «ولى» مى‌شد چه مى‌شد؟
ولى خاتم دوباره بى‌نگين شد
سقيفه ساعد ماتم شد آن‌روز
دوباره بولهب آتش برافروخت
سران توطئه با هم نشستند
هزاران دست بيعتگر كجا رفت؟
اگر پيمان مردم با «ولى» بود
نه فرمان نبى از ياد مى‌رفت
نه بر روى زمين مى‌ماند قرآن
نه حق، بى‌ياور و مظلوم مى‌ماند
نه زهرا كشته مى‌شد در جوانى
نه از دست ستم مى‌خورد سيلى
نه بازويش كبود از تازيانه
نه تيغ كينه در دست جنون بود
نه فرق على شمشير مى‌خورد
نه خون دل نصيب مجتبى بود