160درهاى آن بسته است. قبر مرحوم شيخ عباس قمى و استادش ميرزا حسين نورى در ايوان جلوى يكى از حجرات ضلع غربى است. قبر آيت الله سيد ابوالحسن اصفهانى، آيت الله خويى، شيخ انصارى، بحرالعلوم، خلخالى و. . . در حجره‌ها و راه‌روهاى خروجى صحن است و در همۀ اين مقبره‌ها هميشه بسته است.
اماكن ديدنى نجف
روز دوم حضورمان در نجف، برنامۀ ديدار و زيارت چند جا بيرون شهر بود. ابتدا به «مسجد حنّانه» رفتيم؛ جايى كه مى‌گويند يك شب سر مطهّر امام حسين (ع) آنجا نگه‌دارى شده است، در مسير رفتن اسراى اهل بيت به شام. سپس به زيارت قبر «ميثم تمّار» رفتيم، صحابى شهيد حضرت على (ع) كه به دست واليان بنى اميه شهيد شد. او را به دار زدند. از بالاى دار هم فضايل على (ع) را مى‌گفت كه زبانش را بريدند. بعد از آن قبر مطهر جناب «كميل بن زياد» را زيارت كرديم، صاحبِ سرّ امام على (ع) همان كه دعاى خضر را حضرت به او آموخت؛ دعايى كه به «دعاى كميل» مشهور است.
پس از آن، به «مسجد سهله» رفتيم؛ جايى كه مقدّس و با فضيلت است و بسيارى از اولياى الهى در آن مكان نماز خوانده‌اند. خيلى‌ها چهل شب چهارشنبه در مسجد سهله به عبادت گذرانده و به ملاقات امام زمان (عج) نائل شده‌اند. در ايران هم شب‌هاى چهارشنبه، مسجد جمكران به تبع اين مسجد رواج يافته و مردم در چنين شبى به جمكران مى‌روند. در مسجد سهله بعضى‌ها به حضور حضرت مهدى (عج) مشرف شده‌اند. صحن بزرگ آن بى‌سقف است، مثل مسجد كوفه، داراى چندين مقام (جايگاه خاص براى عبادت) است كه هر كدام نماز و دعاى خاصّى دارد كه در مفاتيح الجنان هم آمده است.
ديدارها به سرعت انجام مى‌شد، فرصت كم بود و جا هم زياد. توقع زوّار هم اين بود كه در همۀ اين اماكن، آداب و اعمال انجام شود ولى فرصت نبود. سررشتۀ كار را به عرب‌هاى دعا خوانِ حرفه‌اى آنجا داديم كه هم آشنا به مقام‌ها و دعاهاى هريك بودند و از حفظ ميخواندند و هم صداى رسايى داشتند كه نيازى به بلندگو نبود. اين برنامه يك ساعتى طول كشيد. فرصتى بود براى رفع خستگى، تجديد وضو و نماز. اذان ظهر شد و در آن مسجد نماز جماعت خوانديم و به هتل اقامت برگشتيم تا ناهار و استراحت داشته باشيم وعصر به مسجد كوفه برويم.