60پرداخته و با علامتى قبر آنها را مشخص ساختند و در كنار آن، درختى را به نام «درخت سدره» كاشتند، تا سايبانى براى استراحت زائران و نيز علامتى براى راهنمايى كربلاييان باشد.

و پس از پنج سال (سال 66 ه‍- ق.) مختار بن ابى عبيدۀ ثقفى به خونخواهى امام حسين(ع) قيام نمود و اوّلين عمارت كه داراى حرم و گنبد گچى و آجرى بود و در كنار آن مسجدى جهت سكونت و عبادت زائران قرار داشت، در زمان او و به وسيلۀ محمد بن ابراهيم، فرزند مالك اشتر نخعى بنا شد و با گذشت زمان به تدريج در اطراف آن بازار و خانه‌هاى محكمى تأسيس گرديد، اين آستانه داراى دو در شرقى و غربى بود و در عصر بنى اميه و دورانى از عصر عبّاسيان آن بقعه باقى بود.

اولين تخريب:

هارون الرشيد، يكى از خلفاى عبّاسى و قاتل حضرت موسى بن جعفر(ع) نخستين جسارت را به حريم حماسۀ جاويد روا داشت، هارون كه ياد و نام كربلا را مزاحم سلطنت سياه و ستم‌گستر خويش مى‌ديد، دست به تخريب حريم حسينى زد و با قطع درخت سدره و ويران كردن حرم ابوالأحرار و خانه‌هايى كه شيعيان به تشويق امامان معصوم(ع) در اطراف آن ساخته بودند لكّۀ ننگ بزرگى را تا قيام قيامت در دامن ننگين خويش به يادگار