124
چيره‌دستى در تيراندازى
هشام بن عبدالملك، يكى از خلفاى هم‌عصر امام باقر عليه السلام بود كه هميشه از محبوبيت و موقعيت فوق‌العادۀ امام بيمناك بود و چون مى‌دانست كه پيروان و دوست‌داران، آن حضرت را امام مى‌دانند، همواره تلاش مى‌كرد مانع گسترش نفوذ معنوى و افزايش پيروان آن حضرت شود.
در يكى از سال‌ها امام باقر عليه السلام همراه فرزند گرامى خود جعفر بن محمد عليه السلام در بين جمعى از مسلمانان، سخنانى در فضيلت و امامت اهل بيت عليهم السلام بيان كرد كه بى‌درنگ به گوش هشام رسيد.
هشام كه پيوسته وجود امام باقر عليه السلام را خطرى براى حكومت خود مى‌ديد، از اين خبر بسيار نگران شد و چون نمى‌توانست در ايام حج به آن حضرت تعرّض كند، بى‌درنگ پس از بازگشت به پايتخت خود دمشق، به حاكم مدينه دستور داد تا امام باقر عليه السلام و فرزندش جعفر بن محمد را روانۀ شام كند.
امام عليه السلام ، ناگزير همراه فرزند ارجمند خود مدينه را ترك كرد و وارد دمشق شد. هشام براى اين كه عظمت ظاهرى خود را به رخ امام عليه السلام بكشد و به خيال خام خود از مقام آن حضرت بكاهد، سه روز اجازۀ ملاقات نداد. در اين سه روز،