28
رواق منتظر چشم من آشيانۀ توست
مهدى موعود(عج) مولود سامرا
روز نيمه شعبان (255ق) 1 نخستين روز، از آخرين بهاران تاريخ بود، و بهارِ آخرين از چهارده بهار هميشه سبز تشيّع، در راه، و آخرين فصل از تكامل تاريخ، در شُرف شكفتن بود كه درست، پيش از آن كه سپيدۀ فجر شكافته شود آخرين آفتاب از آسمان امامت و ولايت، از سپهر سامرا طلوع كرد.
آن روز تمام تاريخ، به يك باره تولّد يافت، تو گويى بار ديگر خاتم رسولان و اشرف پيامبران حضرت محمد مصطفى(ص) متولّد شد و امير مؤمنان على(ع)، آن عين عدالت و علم، ميلادى دوباره و تولّدى تازه يافت و امام حسن، آن حُسن هستى و لطف لطيف وجود، پا به عرصۀ گيتى گذاشت و امام حسين آن خلّاق حماسه‌ها و پدر پيشوايان،ديگر بار، متولّد گشت و با ولادتش شجاعت و شهامت را جانى جاودانه و حُريّت و حماسه را حياتى پايدار و ابدى