29بخشيد.
شگفتا، مولود سامرا، سامرا را «سُرِّ مَن رَاى» 1 ساخت پس از آن كه «ساءَ مَن رَاى» 2 بود و با ميلاد مباركش، شوكت و هيبت محمديّه را بار ديگر احيا كرد و نام و ياد او(ص) را در دلها جاودانه ساخت و نام حضرتش را ورد بندگان خاص خدا كرد با همان اسم مقدّس و با همان كنيت مخصوص، يعنى حضرت ابوالقاسم، محمّد(عج)، مسمّى و مكنّى گشت.
پس از شكفتن غنچۀ نرگس بود كه اسم مبارك محمّدى(ص) گل كرد و دفتر دل پر شد از نور واژه هاى بى نظيرى چون:
مهدى موعود، قائم منتظر، صاحب ا لزمان، ولىّ عصر، حجّت حق، امام منصور، يار غايب، بقيةالله اعظم، خلف صالح، دادگستر جهان، آخرين اميد، خاتم الأوصيا، يوسف زهرا، صاحب دلها، مردم ديده ها، حضرت حامد و حميد و محمود، ابوصالح، ابوجعفر، امام رضىّ و زكىّ و نقىّ و تقىّ و هادى و مهدى و ... .
عجبا مگر ممكن است كه حديث آن حبيب روحى فداه در بيان آيد، هيهات!
تا قيامت گر بگويم اين كلام
صد قيامت بگذرد، اين ناتمام