20

صراحت در بيان حق

مسلم عليه السلام ، اين ويژگى را از پدرش به يادگار داشت. عقيل هرگز در بيان حقايق كوتاه نمى‌آمد و بى‌پرده واقعيت را مى‌گفت كه اين خود نوعى شجاعت به شمار مى‌آيد. درباره او نوشته‌اند: «عقيل، حاضر جواب‌ترين مردم در پاسخ دادن و شيوا سخن‌ترين آنان بود». ¹بگو مگوهاى او با معاويه در تاريخ معروف است كه ذكر نمونه‌اى از آن خالى از لطف نيست.

روزى عقيل نزد معاويه آمد و عمرو عاص خواست براى خندانيدن معاويه با او شوخى كند. وقتى عقيل وارد شد، عمرو عاص به استقبال رفت و گفت: «مرحبا به كسى كه عمويش ابولهب است». عقيل پاسخ داد: «و مرحبا به كسى كه عمه‌اش حمالة الحطب است و در گردنش طنابى از ليف خرماست». معاويه كه از شنيدن نام عمۀ بدكارۀ خود شرم داشت، سخن را عوض كرد و پرسيد: «درباره ابولهب نظرت چيست؟» پاسخ داد: «وقتى به جهنم رفتى سراغ او را بگير. او را هم‌آغوش عمه‌ات امّ جميل، دختر پدر بزرگت، حرب بن‌اميه خواهى يافت». معاويه سر به زير انداخت و هيچ نگفت. ²