55ميقات، مدرسه است؛ مدرسهاى كه در دوران كوتاه آن، بايد بسيار چيزها فراگرفت! ميقات مدرسه است؛ مدرسهاى كه در كنار تعليم معارف الهى، تربيت شخصيت انسانى دارد. در ميقات، بايد سپيدى جامه را به درون كشاند! به درون فكر و خيال! به درون دل و خصلتهاى خود! به درون انگيزهها! بايد سپيدى را در سرتاسر وجود خويش گستراند، تا ديگر، جايى براى سياهى نافرمانى خداوند نماند! حال سخن بگو! كه سخن تو عمل صالح شده است، حال بنگر! كه نگاهت نظر و تأمل شده است، حال بكوش، كه كوشش روحانىات در آستانه قبولى پروردگارت قرار گرفته است.
در ديار وحى به نظاره ايستادهاى!
نگاه به اين سو و آن سو افكندهاى! شنيدى كه پيامبران الهى به اين سرزمين امن و امان كوچ كردهاند و خداى يگانه را پرستيدهاند! فهميدى كه ابراهيم و اسماعيل زمانى در اينجا زيستهاند و آگاهى كه قرآن كريم، در اين سرزمين مقدس، بر قلب مطهر رسول اكرم(ص) فرود آمده است! «غار حرا» را مىنگرى؟ نخستين آيات خداوند بر پيامبر اسلام را به جان، شنيدهاى؟
(اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ* خَلَقَ الْإِنْسٰانَ مِنْ عَلَقٍ* اِقْرَأْ وَ رَبُّكَ الْأَكْرَمُ* اَلَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ* عَلَّمَ