25

كوه‌هايى كه آدم عليه السلام از سنگ آنها براى ساختن كعبه استفاده كرد

هنگامى‌كه حضرت آدم عليه السلام تصميم گرفت كعبه را بنا كند، جبرئيل عليه السلام نازل شد و دو بال خود را بر اساس ثابتى از زمين زد كه در نتيجه، سنگها از آن جدا و سپس توسط ملائكه به سوى محل كنونى كعبه حمل گرديد. اين سنگها چنان عظيم و سنگين بودند كه هر يك از آنها را سى نفر هم نمى‌توانستند حمل كنند.

تاريخ ارزقى، در اين زمينه مى‌نوسد:

اين‌سنگها، از پنج‌كوه جدا شدند: «لبنان»، «طورزيتا»، «طورسينا»، «جودى» و«حِراء».

ثعالبى گفته است: «طور زيتا» و «طور تيناء» دو كوه هستند كه در بيت‌المقدّس قرار گرفته‌اند. و «لبنان» كوهى در نزديكى شام است كه بدان كوه «اولياء» گفته مى‌شود. ¹همچنين در «مختار الصحاح» نوشتۀ ثعالبى آمده است:

جودى، كوهى است در جزيره (موصل) ² كه كشتى حضرت نوح پس از طوفان بر روى آن لنگر انداخت. اما طور سينا در مصر و حراء در مكه است.

در كتاب «نهاية الأرب في فنون الأَدب» نويدى در اين مورد آمده است: عبداللّٰه عمر گفت: چهار كوه نزد خداوند مقدس است: «طور تينا»، «طور زيتا»، «طور سينا» و «طور تيمانا». اما طور تينا در دمشق است و طور زيتا در بيت‌المقدس و طور سينا همان كوهى است كه حضرت موسى عليه السلام بر آن قرار گرفت و اما طور تيمانا در مكه است.

ساختمان كعبه به وسيلۀ شيث عليه السلام

پس از درگذشت آدم عليه السلام ، كعبه به وسيلۀ فرزندش شيث عليه السلام بنا گرديد، ليكن «ازرقى» در تاريخ خود نام شيث را تصريح نكرده بلكه به عنوان «فرزندان آدم كه پس از آدم كعبه را بنا نمودند» آورده است. اين ساختمان تا هنگام طوفان برقرار بوده است.

و اينك متن آنچه كه «ازرقى» در اخبار مكۀ خود در اين باره آورده است: