46ابن قيم شاگرد و هم فكر ابن تيميه، عقيدۀ خويش و استادش را دربارۀ جسمانى بودن خدا و اينكه او داراى مكان و جهت است و در بالاى عرش قرار دارد، در موارد متعدد از قصيده نونيه‌اش مطرح و بر آن اصرار ورزيده است او مى‌گويد: مى‌توان بر اين موضوع نه فقط هزار، بلكه دو هزار دليل اقامه نمود.
يا قومنا و اللّٰه ان لقولنا
عقيده به رؤيت خدا
دوّمين موضوع در عقيدۀ ابن تيميه، مسألۀ رؤيت خداوند است كه او از طرفداران سر سخت مرئى بودن خدا در آخرت است و در اين زمينه، علاوه بر تأليفات ديگرش، در منهاج السنه بحث مفصلى كرده است. او در پاسخ علامه رحمه الله كه به غير مرئى بودن خدا با آيۀ لاٰ تُدْرِكُهُ الأَبْصار استدلال نموده، مى‌گويد: علما و محدّثين بر اثبات رؤيت خدا اتفاق نظر دارند و حديث‌هاى متواتر و پياپى در اين زمينه نقل گرديده است؛ از آن جمله اين حديث است
«انّكم سترون ربّكم كما ترون الشمس و القمر لاتضامّون في رؤيته»؛ 2شما همان گونه كه آفتاب و ماه را مى‌بينيد خدا را خواهيد ديد و هيچ ازدحام و فشار بر شما وارد نخواهد گرديد.