43
و يعجب كل نور من سناه
كما شمس الضحى بل صار انور 1
بالاى منارهها،پنجرههاى منقشى است كه روى بعضى از آن ها تاريخ تذهيب آن نوشته شده است.پس از طلاكارى منارهها توسط نادر شاه،شكافهايى در آنها پديد آمد و ورقههاى طلا فروريخت.لذا حاج محمد حسين اصفهانى،وزير فتحعلى شاه،دستور مرمت و بازسازى آن ها را در 1336 ق صادر كرد و مناره جنوبى بازسازى شد.
در 1281 ق عبد العزيز خان عثمانى به ترميم و بازسازى منارهها پرداخت و مناره شمالى در 1315 ق توسط سلطان عبد الحميد عثمانى ترميم شد.اما بازهم سر هردو مناره كج بود.اديب الملك كه در آن دوران مناره را ديده از كجى آن سخن مىگويد:«معلوم شد اگر هزار مرتبه خراب كنند و بسازند بازهمان است زيرا رو به مدينه و قبر مطهر جناب نبوى صلى الله عليه و آله تعظيم مىكند». 2
در 1352 ق وزارت اوقاف وقت بازسازى دوبارۀ منارۀ جنوبى را بر عهده گرفت. 3
طول يكى از آنها حدود 35 متر است.نيمى از آن سنگ و بقيه،تا سر مناره،با طلا زر اندود شده و بالاى آن سوره جمعه نقش بسته است.(تصوير شمارۀ 3)
5- صحن
صحن مرقد مطهر در زمان شاه عباس صفوى با طراحىهاى بديع و هندسى شيخ بهايى احداث شد. 4اين صحن چهارگوش دارد و حرم را چون نگينى در خود جاى داده و داراى حجره و اتاقهايى در دو طبقه است.هر حجرهاى ايوانى كوچك دارد كه تا اوايل قرن چهاردهم هجرى محل سكونت عالمان،مدرسان و طلبههاى حوزه علميه نجف بود.در زمان شاه صفى،براى نخستين بار،ديوارهاى صحن را كاشى كارى كردند