83 يُعْرَضُونَ عَلَيْهٰا غُدُوًّا وَ عَشِيًّا وَ يَوْمَ تَقُومُ السّٰاعَةُ أَدْخِلُوا آلَ فِرْعَوْنَ أَشَدَّ الْعَذٰابِ » ¹

و فرعونيان را عذاب سخت فرو گرفت. هر صبح و شام بر آتش عرضه مى‌شوند و روزى كه رستاخيز بر پا شود، (فرياد مى‌رسد كه) فرعونيان را در سخت‌ترين (انواع) عذاب درآوريد.

استغاثه به پيامبران در دوران زندگى آنان نيز ريشۀ قرآنى دارد. خداوند در قرآن كريم مى‌فرمايد:

«وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جٰاؤُكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللّٰهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللّٰهَ تَوّٰاباً رَحِيماً » ²

اگر آنان وقتى بر خود ستم كرده بودند، پيش تو مى‌آمدند و از خدا آمرزش مى‌خواستند و پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله نيز براى آنان آمرزش مى‌خواست، همانا خدا را توبه‌پذير و مهربان مى‌يافتند.

يكى از ادلۀ علماى اهل سنت هم آيۀ شريفۀ «وَ ابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ» ³ است كه خداوند در آن مى‌فرمايد: «وسيله‌اى براى تقرّب به سوى خداوند بجوييد.»

در مقابل، وهابيان معتقدند رفتگان از دنيا ناتوانند. پس نبايد به آنان توسل بجوييم. ما هم مى‌گوييم، توسل جستن به ناتوان حتى اگر زنده هم باشد، خلاف عقل