35نامهاى ياد شده در كتب پيشين وجود داشته و نزد اهل كتاب مشهور بوده است.
اين مطلب را از دو روايتى كه ازرقى در اخبار مكه از قول «وهببن منبّه» و «كعب الأحبار» نقل كرده، مىتوان استفاده كرد.
از وهببن منبّه روايت كرده كه دربارۀ زمزم گفت:
«وَالَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ انَّهٰا لَفي كِتٰابِاللّٰهِ مَضْنُونَةٌ وَ انَّهٰا لَفِي كِتٰابِاللّٰهِ تَعٰالىٰ بَرَّة وَ انَّهٰا لَفِي كِتٰابِاللّٰهِ سُبْحٰانَهُ شَرٰابُ اْلأَبْرٰارِ وَ انّهٰا لَفِي كِتٰابِاللّٰهِ طَعَامُ طُعْمٍ وَ شِفَاءُ سُقْمٍ». 1
«قسم به آنكس كه جانم در يد قدرت اوست. زمزم در كتاب خدا به عنوان شىء نفيس و گرانبها ذكر شده است، و نيز در كتاب خداوند متعال «برّه» ناميده شده، و نيز در كتاب خداى سبحان، نوشيدنى ابرار و صالحان عنوان گرديده و هم در كتاب خدا طعام خوردن و شفاى بيمارى نام داده شده است.»
و در جاى ديگر كتاب از كعب الأحبار نقل كرده كه گفت: