36«اِنِّي لَأَجِدُ فِي كِتٰابِ‌اللّٰهِ تَعٰالىٰ الْمُنْزَل: انَّ زَمْزَمَ طَعَامُ طُعْمٍ وَ شِفَاءُ سُقْمٍ». 1
«در كتابى كه از جانب خداوند متعال نازل شده چنين ديده‌ام كه زمزم طعام خوردن و شفاى بيمارى است.»
گفتنى است آنچه از اين دو تن؛ «وهب» و «كعب»، در خصوص بودن نام زمزم در كتاب خدا نقل شده، مقصود كتب پيشين است؛ چراكه وهب‌بن منبّه و كعب الأحبار از اهل كتاب بودند كه اسلام آوردند و به كتب پيشين (يهود و نصارى) آگاهى داشتند و ظاهر امر چنين نشان مى‌دهد كه مقصود آنهااز كتاب‌خدا، همان‌عهدين باشد نه قرآن كريم؛ زيرا در قرآن چيزى به نام زمزم و اسامى آن يافت نمى‌شود و تنها در روايات متعدد و بلكه متواتر از عامّه و خاصه، اسامى و مشخصات و آثار آب زمزم به ما رسيده است.
چرا زمزم را زمزم ناميدند؟
چنانكه ملاحظه كرديم زمزم را، علاوه بر نام مشهورش، اسامى ديگرى است هر يك به اعتبار آثار و