25به بهشت و برگشت به طرف حق و پذيرش توبه را در آن سرزمين يافتند، و در آن سرزمين، به طواف و سعى مشغول شدند و پايۀ آن را آن پدر و مادر بزرگوار نهادند، در طوفان نوح از ميان رفت و ابراهيم مأمور يافتن همان مكان شد. خلاصه مكانى را يافت كه بشر را از آلودگى‌ها و هوس‌ها و تاريكى‌هاى اجتماعات بالا مى‌آورد و به اسرار نخستين خلقت و عرش خداوند نزديك مى‌گرداند.
چند جمله‌اى هم از اميرالمؤمنين على7 دربارۀ انتخاب مكان خانۀ خدا و اسرار آن بشنويد؛ آن حضرت در قسمتى از خطبۀ مفصل «قاصعه» بدين مضمون مى‌گويد:
«آيا نمى‌نگريد: چگونه خداوند سبحان از آغاز جهان و زمان آدم7 آخرين مردم را در معرض آزمايش آورده، به وسيلۀ سنگ‌هاى روى هم‌چيده‌اى كه سود و زيانى از آن برنمى‌آيد و گوش و چشمى كه بشنود و بنگرد ندارد، آن را بيت حرام خود و وسيلۀ قيام خلق قرار داده، در سرزمين سخت سنگستانى و كمترين تپه‌هاى حاصلخيز خاكى، و تنگترين دره‌ها و دامنه‌هاى كوهستانى، در دل سلسله كوه‌هاى ناهموار، و ريگستان نرم و بى‌قرار، در بيابان‌هايى كه جز چشمه‌ها و چاه‌هاى خشك و كم آب و دهكده‌هاى پراكندۀ كم حاصل كه بهره‌اى از آن به دست نمى‌آيد و حيوان نافعى پرورش نمى‌يابد برپا ساخته، آنگاه آدم و فرزندانش را وادار كرد كه روى خود را به سوى آن گرداند و در برابر آن خضوع نمايند. اين خانه مركز رفت و آمد رهروان خداجو و سرمنزل كوچ‌هاى لبيك‌گو گرديد، دل‌هايى كه ثمرات ايمان و معرفت بار