37دكتر شهيدى در ادامه مى‌نويسد:
«... سلطان عبدالمجيد، مبلغ يك ميليون ليرۀ عثمانى صرف اين تعميرات كرد. در سلطنت سلطان عبدالمجيد، به سال 1326 هجرى قمرى، مسجد را برق كشى كردند. اثر تعميراتى كه در دورۀ اخير پادشاهان عثمانى در مسجد نبوى صورت گرفت، چنان بود كه تا عصر ما نيز باقى مانده است.»
بخش قديمى بناى مسجد كه مربوط به دورۀ سلطان عبدالمجيد عثمانى مى‌شود، به همان صورت باقى است. البته گاهى تعميرات و نوسازى در آن صورت گرفته است اما بنا همان بناى قديمى است.
از آن زمان تا كنون نزديك به صد سال مى‌گذرد. اين قسمت قديمى كه محوطۀ ميان باب السلام و مئذنۀ بلال و باب البقيع و اندكى پايين‌تر از آن را نيز در بر مى‌گيرد. در داخل، بيت النبى صلى الله عليه و آله ، بيت الزهرا عليها السلام ، محراب تهجّد ، محراب‌النّبى، منبر و روضۀ رسول‌اللّٰه صلى الله عليه و آله و در سمت غرب تا باب‌السّلام را شامل مى‌شود.
بخش‌هاى ديگر مسجد از زاويۀ جنوب شرقى، در مئذنۀ بلال آغاز مى‌شود و تا باب جبرئيل و سپس باب‌النساء و بخش‌هاى شرقى تا نزديكى بقيع ادامه مى‌يابد و در سمت شمال تا چند صد متر ادامه پيدا مى‌كند و از جانب غرب، از باب‌السلام به سمت شمال ادامه مى‌يابد و تا باب‌الرحمه و به همين ترتيب به جانب شمال تا بيش از چند صد متر امتداد دارد. اين قسمت، بناى جديد مسجد النبى است. محوطۀ قديمى مسجد با همان معمارىِ حدودِ