38صد سال قبل حفظ شده و البته ترميم و زيبا سازى صورت گرفته است ولى قسمت‌هاى جديد از معمارى بسيار ديدنى و چشمگيرى برخوردار است.
در بخش جديد، ستون‌ها به فواصل هفت تا هشت متر از يكديگر قرار دارد. ستون‌ها داراى پوششى از سنگ مرمر خوش تراش و مرغوب است و با سقف‌هاى قوسى به ستون ديگر متصل مى‌شود. قوس‌ها از سنگ‌هاى مرمر سياه و سفيد و متحدالشكل تشكيل شده و جا به جا كتيبه‌هايى كه بر آن‌ها نام مقدس رسول‌اللّٰه صلى الله عليه و آله و آيات نورانى قرآن نگاشته شده، به چشم مى‌خورند.
در پاى ستون‌ها، شبكه‌هاى خنك كننده در هر چهار طرف، كه دريچه‌هاى آن ميان سنگ‌هاى مرمر قرار گرفته، هواى مسجد را خنك مى‌كند. محوطۀ بزرگى از مسجد، بدون سقف است و با چادرهاى برزنتى سفيد، نظير چادرهاى مبنى‌الحاج در جدّه پوشيده شده و پس از آن، تا انتهاى مسجد، كه تا مسافتى طولانى به سمت شمال امتداد يافته، معمارى داخل مسجد يك شكل است.
حد شمالىِ مسجدالنَّبى صلى الله عليه و آله را در زمان پيغمبر صلى الله عليه و آله از سمت شمال تا محاذات باب النساء مى‌گويند؛ يعنى پس از ايوان اصحاب صفّه و تا چند متر عقب‌تر را هم شامل مى‌شود.
در داخل مسجد، عقب‌تر از محوطۀ روضةالنبى، از شرطه‌هايى كه لباس عربى پوشيده و چفيۀ قرمز به سر دارند و به نظر مى‌رسد از تربيت شدگان مراكز اشاعۀ وهابيت باشند، خبرى نيست. براى همين