68تنها شمايل ظاهرى را مى‌نماياند و نه تنها مانند كتاب، فقط شرح حال است. اين خانه با همۀ آدابش، تصويرى است كه چهرۀ ابراهيم را در عالى‌ترين صورتِ معنوى، در ضلع ظاهرى، در خيال ترسيم مى‌كند و شخص خود را در هنگام اجراى مناسك، با ابراهيم هم قدم و هم صدا و با انديشه‌هاى بلند او آشنا مى‌نگرد و همان كلماتى كه از ضمير ابراهيم برانگيخته شد و صورت و سيرت او به آن مبتلا گرديد تا تمامش كرد، و در ضمير هر انسانى كه به رموز اين بيت آشنا شود، و واقعيت ابراهيم را در آن بنگرد بر انگيخته مى‌شود، آرى از اين رهگذر بايد سالى چند صد هزار يا قريب يك ميليون انسان ابراهيم وار به تمام نقاط زمين پخش شوند و نداى توحيد را با تمام شرايطش، چون آن امام بزرگ، در عالم پخش كنند ولى افسوس...
در آن صورت كه آدميان متوجه صورت معنوى ابراهيم مى‌شوند، امامت او قلوب مستعد آنان را پيرو او مى‌گرداند.
مثابه شدن اين خانه هم كه عبارت از خطوط بندگى آن رادمرد بزرگ توحيد است، نفوس مستعدى را به سوى آن مى‌كشاند تا در گير و دار زندگى از دور و نزديك به سوى آن روى آورند و به آنجا رفت و آمد كنند تا اندك اندك