22اقدس او نماز بايد گزارد؛ يعنى همه چيز به سوى اوست و كعبه نشانهاى از آيات او.
كعبه يك سنگ نشانى است كه ره گم نشود
حاجى احرام دگر بند ببين يار كجاست
دكتر على شريعتى چه زيبا مىگويد:
«اينجا ميعادگه است، ميعادگهِ خدا، ميعادگهِ ابراهيم، محمد و مردم ! و تو؟! تويى، اينجا غريبى، مردم شو! اىكه جامۀ مردم بر تن دارى، كه: «مردم ناموس خدايند و خدا نسبت به خانوادهاش، از هركس غيرتمندتر است !»
و اينجا حرم اوست، درون حريم او، خانۀ او ! اينجا خانۀ مردم است.
إِنَّ أَوَّلَ بَيْتٍ وُضِعَ لِلنّٰاسِ لَلَّذِي بِبَكَّةَ مُبٰارَكاً وَ هُدىً لِلْعٰالَمِينَ. 1
و تو تا تويى، در حرم راه ندارى.
بيت عتيق است، عتيق از عتق، آزاد كردن بنده، عتيق:
آزاد ! خانهاى كه از مالكيت شخصى، از سلطنت جباران و حكام آزاد است، كسى را بر آن دستى نيست، صاحب خانه خداست، اهل خانه مردم !
و اين است كه هرگاه چهار فرسنگ از شهرت، خانهات، دور مىشوى مسافرى، نمازت را شكسته