86وارد شود، و در راهرو و دالان ورودى حرم نيز شبى را بيتوته كند.
سنگريزهها را براى رمى جمرات جمعآورى نمايد تا در روز دهم، شيطان را رمى كند.
امام سجاد - عليهالسلام - به شبلى فرمود: معناى وقوف و بيتوته كردن در مشعر الحرام، آن است كه قلب خود را با شعار تقوا آگاه نمايى و تقوا را شعار دل خود قرار دهى تا قلبت با تقوا شناخته شود كه شعار هر قومى معرّفِ آن قوم است.
گرچه مسألۀ تقوا در همۀ مناسك و مراسم حج مطرح است، امّا ظهور و بروز آن، شب دهم، در سرزمين مشعر الحرام است؛ آنجا وقوف كرده، با جمع كردن سنگريزهها نيرو مىگيرد و خود را مسلّح مىكند تا با شيطان به نبرد برخاسته و با هر عصيانى بستيزد و در پيشگاه هر طاعتى سر بسايَد.
منا، سرزمين رسيدن به آرزوها
آنگاه كه وقوف و بيتوتۀ زائر در مشعر الحرام تمام مىشود، بين الطلوعين را در مرز مزدلفه مىماند و بعد از طلوع آفتاب به سمت مِنا حركت مىكند و دستور اين است كه هنگام حركت متمايل به سمت چپ و راست نباشد و فاصلۀ مشعر و منا را در محدودۀ خاص طى كند و سرّش آن است كه اى حاجى در جاده و صراط مستقيم حركت كن، نه متمايل به شرق باش و نه به غرب؛ چون: «اليمين و الشمال مضلّة و الطريق الوسطى هى الجادة» 1 چپ و راست انحراف است و راه وسط، همانا صراط مستقيم