224مىداند، آنجا كه سرداران رشيدى همچون حمزۀ سيّدالشهدا در آن و در راه اعتلاى اسلام فدا شدهاند. و بدين طريق مىخواهد بگويد كه در راه معبود ازلى و محبوب ابدى، بايد همۀ خواستها و آنچه سوىاللّٰه است را فدا كرد و نماز عشق خواند.
قبلۀ جان ستانۀ صمد است
در صفحات پيش گفتيم كه كعبه حوادث گوناگونى را به خود ديده و بارها بر اثر حملات اشخاص و يا بلاهاى طبيعى مثل سيل و... ويران شده و باز تجديد بنا گرديده است و هر بار بر عظمت آن افزوده شده و هميشه متجاوزان به حريم كعبه با شكست و خوارى و خذلان مواجه شدهاند و نتيجهاى جز تباهى براى آنها در بر نداشته است. سنايى از اين حوادث ياد كرده و متأثّر است كه چرا بيگانگان بر كعبه مسلّط شدهاند.
حبشه تاخته سوى يثرب
سنايى پيامبر اسلام را مىستايد و مكّه و مدينه و حرم و حِرا و همه و همه را در برابر او به تعظيم وا مىدارد.
آن زمان آمدند بهر ثنات
سنايى در تمام اشعار خود اعم؛ از قصيده، غزل، مثنوى و... به حج و كعبه و مسائل مربوط به آن توجّه خاص كرده است؛ از جمله در غزلى به مناسبت، بحث استطاعت را آورده، مىگويد: همانگونه كه وقتى كسى استطاعت نداشته باشد به كعبه نمىرسد،