19اللّه؟ قال: أنت على مكانك و أنت الى الخير».
- آيۀ «إِنَّمٰا يُرِيدُ اللّٰهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً» در خانۀ امّ سلمه نازل گرديد، پيامبر، فاطمه، حسن و حسين را در زير عبا قرار داد و على پشت سر او قرار داشت. او را با كسايى پوشانيد و چنين گفت: پروردگارا! آنان اهل بيت من هستند، پليديها را از آنان دور كن و آنان را پاكيزه گردان. ام سلمه گفت: اى پيامبر خدا! من نيز از آنان هستم (و از اهل بيت وارد در آيه به شمار مىروم)؟ فرمود: تو در جاى خود باش، (تحت عبا وارد مشو) و تو در طريق خير هستى. 1
مفهوم حديث ثقلين
از اين كه پيامبر گرامى، عترت را در كنار قرآن ياد فرموده و هر دو را حجت خدا در ميان امت توصيف نمودهاند، مىتوان از آن، دو نتيجه گرفت:
1 - گفتار عترت پيامبر، بسان خود قرآن حجت است و در امور دينى؛ اعم از عقيدتى و فقهى، بايد به گفتار آنان تمسك جست و با وجود دليل از جانب آنان، نبايد به ديگرى عدول نمود.
مسلمانان پس از درگذشت پيامبر، هرچند در مسأله خلافت و ادارۀ امور سياسى امت، به دو گروه تقسيم شدند و هر يك براى خود منطق و دليل دارند اگر آنان در موضوع اختلاف دارند، ديگر در مرجع علمى بودن اهل بيت نبايد اختلاف كنند؛ زيرا همگان بر صحّت حديث ثقلين اتفاق دارند و اين حديث مرجع علمى را در عقايد و احكام، قرآن و عترت مىداند و اگر امت اسلامى بر اين حديث عمل كند، دايرۀ اختلاف كوتاهتر شده و وحدت فراگير مىگردد.