78اين حديث، جميع مراتب و منزلتهاى هارون را براى على عليه السلام اثبات كرد و اگر حضرت محمد صلى الله عليه و آله خاتم الانبيا نبود و قرار مىبود كه بعد از ايشان پيغمبر ديگرى مبعوث شود، يقيناً تنها على عليه السلام واجد اين شرايط بود. نه فقط ابن ابىالحديد، بلكه بسيارى ديگر از علماى اهل سنت همچون: علامه جلالالدين سيوطى بر اين عقيدهاند و از جابر بن عبداللّٰه انصارى از قول نبى گرامى صلى الله عليه و آله نقل مىكنند: «اگر بنا بود كه پس از من پيغمبرى بيايد، يا على تو آن مىبودى 1». همچنين مير سيد على همدانى - فقيه شافعى - در «مودة القربى» از رسول اللّٰه صلى الله عليه و آله نقل مىكند: «به درستى كه خداوند مرا بر انبيا برگزيده و اختيار نمود. براى من وصى اختيار نمود و پسر عم مرا وصى من قرار داد و همانطور كه بازوى موسى را به برادرش هارون محكم ساخت، بازوى مرا نيز محكم نمود. او خليفه و وزير من است و اگر قرار باشد بعد از من پيغمبرى وجود داشته باشد، هر آينه او على عليه السلام مىباشد. ليكن بعد از من پيغمبرى نخواهد آمد 2». بنابراين واجد شرايط بودن على عليه السلام براى مقام نبوت، نه تنها غلو شيعيان نيست، بلكه فرموده پيامبر خدا است. اين واجد شرايط بودن، بدان معنا است كه على عليه السلام در تمامى صفات و خصايص (به جز نبوت) با پيامبر خدا صلى الله عليه و آله شريك مىباشد.
امام ثعلبى در تفسير خود و احمد شهاب الدين در كتاب «توضيح الدلايل على ترجيح الفضايل» درباره على عليه السلام چنين مىگويد: «بر كسى پوشيده نيست كه مولاى ما اميرالمؤمنين عليه السلام در بيشتر خصلتهاى رضيه، افعال زكيه، عادات، عبادات و احوال عاليه شباهت زيادى به پيامبر خدا صلى الله عليه و آله دارد و اين شباهت آنقدر آشكار است كه نياز به برهان، حجت و دليل ندارد. بعضى از علما، برخى از خصلتهاى حميده حضرت كه نظير پيغمبر