10از براى عيسى مسيح پدرى نبود، خداى تعالى او را از طريق حضرت مريم از ذرارى انبيا قرار داد. همانطور نيز ما را از طرف مادرمان فاطمه عليها السلام از ذريۀ پيغمبر اسلام قرار داده است. اين تفسير را امام فخر رازى از علماى اهل تسنّن در جلد چهارم تفسير كبير درباره همين آيه آورده است. او نيز حسن و حسين عليهما السلام را از طرف مادر، ذريۀ رسول‌اللّٰه صلى الله عليه و آله مى‌داند.
دليل دوّم: آيۀ مباهله
در آيه شريفه آمده است: فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مٰا جٰاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعٰالَوْا نَدْعُ أَبْنٰاءَنٰا وَ أَبْنٰاءَكُمْ وَ نِسٰاءَنٰا وَ نِسٰاءَكُمْ وَ أَنْفُسَنٰا وَ أَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللّٰهِ عَلَى الْكٰاذِبِينَ ؛ هركس درباره عيسى با تو در مقام مجادله برآيد، بعد از آن‌كه با وحى خدا به احوال او آگاهى يافتى، به آن‌ها بگو: بياييد بخوانيم پسرانمان و پسرانتان، زن‌هايمان و زن‌هايتان، و كسانى را كه به منزله نفس ما هستند، و خودتان را، آنگاه با هم مباهله نماييم تا دروغگويان و كافران را به لعن و عذاب خدا گرفتار سازيم. 1 به دليل آن‌كه در وقت مباهله به جز على‌بن ابى‌طالب، فاطمه، حسن و حسين عليهما السلام كس ديگرى به همراه پيغمبر نبوده است لذا در اين آيه مراد از
«أَنْفُسَنٰا» اميرالمؤمنين على عليه السلام ، مراد از
«نِسٰاءَنٰا» فاطمه زهرا عليها السلام و مراد از
«أَبْنٰاءَنٰا» حسن و حسين‌اند كه خداوند آنان را پسران پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ناميده است. حال كه به استناد آيۀ فوق، حسن و حسين فرزندان پيامبر خدا صلى الله عليه و آله مى‌باشند. پس معلوم مى‌شود كه جميع سادات بنى‌فاطمه مفتخر به اين افتخار بزرگ بوده و تماماً از ذرارى پيامبر عظيم‌الشأن اسلام مى‌باشند.
ابن ابى‌الحديد معتزلى در شرح نهج‌البلاغه و ابوبكر رازي در تفسير آيه مباهله، باتوجه به جمله
«أَبْنٰاءَنٰا» به همين طريق استدلال مى‌كنند كه: همانطور كه خداوند در قرآن مجيد، عيسى مسيح را از طريق مادرش مريم از ذرية ابراهيم خوانده است، حسن و حسين عليهما السلام از طرف مادرشان فاطمه عليها السلام پسران پيامبر خدا صلى الله عليه و آله مى‌باشند.