17حلبى مى‌گويد: از امام صادق(ع) آيه (وَ مَنْ دَخَلَهُ كٰانَ آمِناً) را پرسيدم، فرمود: «وقتى شخصى بيرون حرم جنايتى كرد و به حرم فرار نمود، كسى حق ندارد كه در حرم او را دستگير نمايد. ولى از بازار و خريد و فروش طعام و آب منع مى‌شود و كسى با او حرف نمى‌زند. وقتى چنين شد، ناگزير به زودى از حرم بيرون مى‌آيد و دستگير مى‌شود. و اگر در خود حرم جنايتى كرد، در همان‌جا حد بر او جارى مى‌شود؛ زيرا او حرمتى براى حرم نگذاشته است».
-عن حفص بن البختري قال: «سألت أباعبدالله(ع) عن الرجل يجني الجنايه في غير الحرم ثم يلجأ إلى الحرم أَيُقام عليه الحد؟ قال: لا ولايطعم و لايسقي و لايكلم و لايباع فانه اذا فعل ذلك به يوشك ان يخرج فيقام عليه الحد و اذا جني في الحرم جنايه اقيم عليه الحد في الحرم لأنه لم ير للحرم حرمة. 1
حفص مى‌گويد: «از امام صادق درباره شخصى كه در غير حرم جنايت كرده و به حرم پناه برده است، پرسيدم كه آيا حد بر او جارى مى‌شود»؟ فرمود: «نه. بلكه به او طعام و آب داده نمى‌شود و كسى با او سخن نمى‌گويد و با او خريد و فروش نمى‌شود. وقتى چنين شد، اميد است كه او از حرم خارج شود. پس بر او حد جارى گردد. اما اگر در خود حرم جنايت كرد، همان‌جا حد بر او جارى مى‌شود؛ چون او حرمتى براى حرم قائل نشده است».
-عن معاوية بن عمار قال: «سألت أباعبدالله(ع) عن رجل قتل رجلاً في الحِلّ ثم دخل الحرم؟ قال: لايقتل ولايطعم و يسقي و لايباع و لايؤذي حتى يخرج من الحرم فيقام عليه الحد. قلت: فما تقول في رجل قتل في الحرم او سرق؟ قال: يقام عليه الحد في الحرم صاغراً؛ لأنه لم ير للحرم حرمة...». 2
معاوية بن عمار مى‌گويد: «از امام صادق(ع) درباره شخصى كه انسانى را بيرون حرم كشته و داخل حرم شده است، پرسيدم»، فرمود: «كشته نمى‌شود. اما به او طعام و آب داده نمى‌شود و كسى با او معامله نمى‌كند و به او اذيت هم نمى‌شود تا اينكه از حرم