36به اهل قبور را زائر مىنامند و اگر آنان از سلام زندهها آگاه نبودند، نامگذارى آنها به زائر صحيح نبود و معقول از زيارت نزد تمام امتها همين است. و همچنين است سلام بر آنها؛ زيرا سلام بر كسى كه شعور ندارد و از سلام دهنده آگاهى ندارد، محال است. درحالى كه پيامبر(ص) به امت خود اين گونه تعليم داده است كه هرگاه قبرها را زيارت مىكنند، بگويند: «سلام بر شما اهل ديار...». 1
او مىگويد: «پيشينيان بر اين مطلب اجماع داشته و خبرهاى متواتر نيز از آنان رسيده كه ميت از زيارت زائران مسرور مىشود». 2
5. «ابن ابىالعز حنفى» (م792ه .ق) در كتاب «شرح العقائد الطحاويه» در بحث سؤال نكير و منكر و عذاب قبر به حديث پيامبر اكرم(ص):
«الْقَبْرُ رَوْضَةٌ مِنْ رِيَاضِ الْجَنَّةِ، أَوْ حُفْرَةٌ مِنْ حُفَرِ النِّيرَانِ»، 3استناد كرده است كه به خوبى بر حيات برزخى اموات دلالت دارد. 4
6. «شمس الدين سفارينى» (م1188ه .ق) اعتقاد به بقاى روح را از عقائد اصلى اهلسنت دانسته است. وى در كتاب «لوامع الانوار» مىگويد:
از عقائد اصلى اهلسنت، اعتقاد به بقاى ارواح است و اينكه عدم و اضمحلال بر ارواح عارض نمىشود؛ زيرا آنان به منظور بقا آفريده شدهاند و تنها ابدان هستند كه مىميرند. 5