270نمى‌تواند بپذيرد محبوب‌ترين زنان نزد پيامبر(ص)، فاطمه(س) و محبوب‌ترين مردان نزد ايشان، حضرت على(ع) است، به‌دليل وجود جعفربن‌زياد در سند آن كه از راويان توثيق‌شده و شيعى است، اين حديث را نپذيرفته و ذيل آن نوشته: «باطلٌ». سپس وى در ادامه مى‌نويسد: «قلت: فمثله لا يطمئن القلب لحديثه، لا سيّما وهو في فضل علي (رضى الله عنه)». 1
چگونه مى‌توان چنين حكمى را از شخصيتى پذيرفت كه وى را «امام الحديث» و «مجدد العصر» مى‌خوانند؟! مگر فضايل على(ع) چه مشكلى دارد كه قلب البانى نمى‌تواند آنها را بپذيرد؟! جعفربن‌زياد كسى است كه اكثر قريب‌به‌اتفاق انديشوران جرح‌وتعديل وى را توثيق، يا به صداقت وى اشاره كرده‌اند. 2 آن‌گاه البانى مى‌گويد: «قلب من، به احاديث جعفر و همانند جعفر آرام نمى‌گيرد؛ به‌ويژه اينكه روايت در فضايل على(ع) باشد»!
اشكال در راوى و روايات، يا قلب‌هاى بسته‌شده؟!
كدام‌يك مشكل دارند: راوى يا روايت؟ اگر راوى مشكل دارد، چرا او را موثق و امانت‌دار مى‌دانيد؟ اگر روايت مشكل دارد، چگونه مى‌توان به وضع حديثى حكم كرد كه تمام راويان آن توثيق شده‌اند؟! پس روشن مى‌شود كه نه راوى مشكلى دارد و نه روايات وى؛ بلكه مشكل، قلبى است كه توان پذيرش اين‌گونه روايات را ندارد؛ چنان‌كه خداوند متعال در قرآن كريم مى‌فرمايد: (وَ جَعَلْنٰا عَلىٰ قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَنْ يَفْقَهُوهُ وَ فِي آذٰانِهِمْ وَقْراً وَ إِذٰا ذَكَرْتَ رَبَّكَ فِي الْقُرْآنِ وَحْدَهُ وَلَّوْا عَلىٰ أَدْبٰارِهِمْ نُفُوراً) (اسراء: 46).