205فضيل، تنها آنچه را شنيده، نقل كرده و نمىخواسته است كه منزلت عثمان را پايين بياورد و وى را تحقير كند.
همچنين عبد الرحمان بن صالح (متوفاى 235 ه .ق)، هرچند از زشتىهاى رفتار همسران پيامبر(ص)، رواياتى نقل كرده و كتابى نيز درباره رفتارهاى ناشايست اصحاب نوشته است، يحيىبنمعين، ابوحاتم، موسىبنهارون، ابن حبان، احمدبنحنبل، ابن حجر و ديگران، او را توثيق كرده و در نقل روايات وى اشكالى نديدهاند. 1
افزون بر اين، تمام جرم نصربنعلى و ابن سقا، اين است كه روايات شنيدهشده از مشايخ خود را نقل كردهاند و در اين زمينه، تنها ناقل خبر بوده و هيچگاه انگيزهاى بر بدعتگذارى در دين نداشتهاند؛ تا بتوان ايشان را مبتدع ناميد. پس به چه جرمى، ايشان بىاعتبار جلوه داده مىشوند و مورد بىمهرى علمى و عملى قرار مىگيرند؟!
ابن دقيق العيد با محترمدانستن آبروى شخص مسلمان، نوشته است: «آبروى مسلمانان، حفرهاى از حفرههاى جهنم است كه دو طايفه بر لبه ان قرار گرفتهاند: