52مى‌نويسد: «اجماع محصل و منقول بر اين مطلب (هماهنگى عمره مفرده و حج نسبت به شرايط و مقدار واجب) اقامه شده است». 1
نقد و بررسى
استدلال به اجماع، بر واجب نبودن عمره مفرده پس از حج افراد و قران، بر كسى كه نسبت بدان مستطيع نيست، درست به نظر نمى‌رسد؛ زيرا بر فرض قبول اتفاق تمامى فقها، اين اجماع مدركى است و چنين اجماعى، كاشف از قول معصوم(ع) نخواهد بود. از سوى ديگر، ادعاى اجماع در اين مسئله با اينكه برخى از فقها همانند شيخ طوسى، ابن‌برّاج و ديگران مخالفت كرده‌اند و فرموده‌اند پس از حج قران و افراد، عمره مفرده واجب است، نادرست خواهد بود.
ج) فعل نبى(ص)
از جمله ادله، مى‌تواند عمل حضرت رسول الله(ص) باشد؛ زيرا آن حضرت، عمره مفرده را پس از اعمال حج به‌جا نياورده است؛ زيرا عمره‌هايى كه رسول خدا(ص) انجام داده، هيچ كدام پس از حج نبوده است و چون نسبت به عمره‌هايى كه آن حضرت به‌جا آورده، از جهاتى مانند تعداد عمره‌ها، ميقات و... اختلاف وجود دارد، مناسب است برخى از روايات را كه ويژگى عمره‌هاى آن حضرت را بيان كرده است، به دقت بررسى كنيم:
يك - شيخ صدوق، ضمن روايت مرسلى، عمره‌هاى پيامبر(ص) را سه بار نقل مى‌كند. او مى‌نويسد:
إنّ رسول الله(ص) اعتمر ثلاث عمر متفرّقات كلّها في ذي‌العقدة عمرة أهل فيها من عسفان وهي عمرة الحديبية وعمرة القضا احرم فيها من الجحفة وعمرة أهل فيها من الجِعْرانة وهي بعد أن رجع من الطائف من غزاة حنين. 2
رسول خدا سه عمره در زمان‌هاى گوناگون انجام داد كه تمامى آنها در ماه ذى‌العقده