25 كذا الشرط الأصيل و الأقوى منه بحيث يبطل العمل بتركه عمدا و سهوا، نظير تكبيرة الإحرام و الركوع و السجدتان من الصلاة. ¹

چنين ركنى را ركن صلاتى مى‌ناميم.

دو اصطلاح ديگر ركن در حج استعمال مى‌گردد؛ استعمال اول مربوط به برخى مناسك حج يا عمره است. در حج به اعمالى ركن اطلاق مى‌شود كه تنها ترك عمدى آن مبطل است: « وقد اصطلح الأصحاب في الحج على أن الركن منه ما يبطله تركه عمدا دون السهو ». ² بنابراين ركن در حج با ركن در صلاة تفاوت دارد؛ به اين نحو كه ركن صلاتى اعم از ركن حجى است؛ چون بر عملى اطلاق مى‌شود كه ترك عمدى و سهوى آن مبطل است، ولى در حج، ترك سهوى مبطل نيست. ³ گفتنى است تنها دو عمل از اعمال حج است كه ترك عمدى يا سهوى آن، مبطل حج خواهد بود. اين دو عمل وقوفين، يعنى وقوف در مشعر و عرفات، است. اگر كسى عمداً يا سهواً هيچ يك از وقوف اختيارى يا اضطرارى عرفات و مشعر را درك نكند، حجش باطل است ⁴؛ وگرنه هر يك از وقوفين، به تنهايى، ركن حجى است و تنها ترك عمدى آن، حج را باطل مى‌نمايد. ⁵

استعمال دوم مربوط به زواياى چهارگانه كعبه مشرفه است كه به نام‌هاى ركن عراقى، ركن شامى، ركن يمانى و ركن اسود يا ركن حجر معروف است. ⁶