19محبت بسيار داشتند يا ولايت آنان را پذيرفتند، اطلاق شده است. 1 بنابراين شيعه عنوانى است كه افزون بر اماميه، يعنى معتقدان به دوازده امام، گروه‌ها و فرقه‌هايى مانند كيسانيه، زيديه، اسماعيليه، واقفيه و... را، با وجود اختلاف در مذهب و تفاوت در آراء در بر مى‌گيرد 2؛ اما منظور از شيعه در اين پژوهش، اماميه مى‌باشد.
اماميه
شاخص‌ترين گروه شيعه، اماميه و به تعبير كامل‌تر، اثناعشرى نام دارد و علت نام‌گذارى‌شان به «اماميه»، عقيده به امامت على(ع) و فرزندانش(عليهم السلام) است. نيز آنان معتقدند زمين هيچ‌گاه خالى از امام نخواهد بود؛ ازاين‌رو پس از حسن بن على [عسكرى](عليهما السلام)، منتظر ظهور فرزند اويند. 3 اثناعشرى نيز ناميده مى‌شوند؛ چراكه معتقدند على(ع) و يازده تن از فرزندانش امامت امت را يكى پس از ديگرى، پس از رسول خدا(ص)، بر عهده دارند.
برخى منابع، بعضى باورهاى اماميه با ديگر فرقه‌هاى شيعه را در هم آميخته است. 4