32بر او عذاب مى‌كند. بلكه رسول‌الله(ص) فرمود: «خداوند به دليل گريه بستگان كافر بر او، بر عذابش (ميت) مى‌افزايد». سپس عايشه گفت: بر شما كفايت مى‌كند كتاب خدا كه مى‌فرمايد: (وَ لاٰ تَزِرُ وٰازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرىٰ).
ابن عباس در ادامه گويد: «عبدالله بن عمر نيز درباره توضيح عايشه چيزى نگفت». 1
همان‌گونه كه گفته شد، جز نقل از عايشه، مسلمانان از عذاب گريه بستگانشان در امان هستند، ولى اين روايت، همچنان كفار را در دامن بى عدالتى خداوند قرار مى‌دهد. خداوند چگونه بر كافران اين گونه ستم روا مى‌دارد؟ آيا با عدالت خداوند سازگار است گناهى را كه خود كافران مرتكب نشده و ديگران انجام داده‌اند، در نامه اعمال آنها درج كند؟!
همچنين روايت‌هاى ديگرى از عايشه نقل شده است:
وعن عائشة رضي الله عنها أنها قيل لها ان ابن عمر يقول: الميت يعذب ببكاء الحي.
فقالت:
يغفر الله لابي عبد الرحمن، اما أنه لم يكذب و لكنه نسي أو أخطأ، انما مر رسول‌الله(ص) على يهودية يبكي عليها فقال انهم ليبكون عليها و انها لتعذب في قبرها.
به عايشه گفته شد كه ابن عمر نقل مى‌كند: ميت به دليل گريه زنده‌ها بر او، عذاب مى‌شود!
گفت: خدا ابى عبدالرحمن را ببخشايد! او دروغگو نبوده، يا از ياد برده يا اشتباه كرده است. روزى رسول‌الله(ص) از كنار قبر زن يهوديه‌اى عبور مى‌كرد كه بستگانش در حال گريستن بر او بودند، حضرت فرمود: «با اينكه آنها بر او گريه مى‌كنند، ولى او سخت در عذاب است». 2
علاوه بر اين، بخارى در صحيح و بيهقى در سنن، جمله‌اى اضافه بر اين روايت، نقل كرده‌اند كه باز گفتۀ ما را تأييد مى‌كند. بخارى گويد:
حدثني عبيد بن اسمعيل حدثنا أبو اسامة عن هشام عن أبيه قال ذكر عند عائشة رضي الله عنها ان ابن عمر رفع إلى النبي(ص) ان الميت يعذب في قبره ببكاء اهله.