235 سكينة بضعة للمرتضى نورها في الشام ارخت «من داريها ظهرا» ¹
[ \1417]

پس از درگذشت نخستين رئيس ستاد بازسازى، در جلسه رسمى به تاريخ 2002/3/14م برابر 29 ذى‌الحجه 1422ه .ق، حجت‌الاسلام واحدى به رياست ستاد، و توليت زيارتگاه انتخاب شد. در سال 1424ه .ق - 2003م، با پشتيبانى رئيس‌جمهور وقتِ جمهورى اسلامى ايران، سنگ بناى ساختمان جديد زيارتگاه گذاشته، و تا تاريخ 1427ه .ق - 2006م، اسكلت بنا به‌طور كامل ساخته شد. اين بنا شامل ساختمان بزرگى در چند طبقه، و داراى گنبد مرتفع است. در ضلع شمالى آن، ايوان بزرگى است كه داخل آن، ورودى بنا قرار دارد. دو طرف ايوان، دو گلدسته وجود دارد. اتاق قبر نيز ميان بنا مى‌باشد. (تصوير 121)

زيارتگاه سكينه دختر امام على(ع) در يك دهۀ اخير به دومين زيارتگاه بزرگ اهل‌بيت(عليهم السلام) در مناطق اطراف دمشق پس از آستانه حضرت زينب تبديل شد و بيشتر زائران زيارتگاه‌هاى اهل‌بيت(عليهم السلام) در سوريه، اين آستانه را نيز زيارت مى‌كردند. اما در جريان جنگ داخلى سوريه، اين زيارتگاه به صحنۀ درگيرى ميان ارتش سوريه و مخالفان مسلّح نظام اين كشور تبديل شد و گنبد و ساختمان آن دچار آسيب‌هايى شده است.

3. مزار نفيسه دختر امام على(ع) در دمشق

اين مزار در روستاى بسيار كوچكى به نام «حَديثَة الجَرش»، كه در لهجه محلى «حَتيتَة الجرش» تلفظ مى‌شود، در منطقه غوطه دمشق واقع است. اين روستا، در فاصله يك كيلومترى روستاى «زبدين» و 10 كيلومترى جنوب شرقى دمشق قرار دارد. از نظر ادارى نيز تابع منطقه «مَليحه» حومه دمشق است.

در گذشته، اين زيارتگاه نزد اهالى منطقه به مزار نفيسه، دختر امام على(ع) شناخته