234منطقه، چندان مشهور و شناخته شده نبود. در اين سال شهردارى داريا، به منظور توسعه خيابان، تصميم گرفت تا اين زيارتگاه را خراب كند اما پيش از تخريب قبر، اهالى منطقه تلاش كردند تا از اين كار جلوگيرى كنند. از اينرو با آگاهى يافتن مسئولان منطقه، «سرتيپ على زَيّود»، استاندار حومه دمشق، از تخريب قبر جلوگيرى كرد. سپس حجتالاسلام والمسلمين سيد احمد واحدى، از علماى ايرانى مقيم زينبيه با بررسى موضوع و شناسايى رواياتى كه در آن از سكينه، دختر امام على(ع) نام برده شده است، اتاق موقت كوچكى بر قبر ساخت. در سال 1412ه .ق - 1991م، كميتهاى رسمى براى بازسازى و توسعه زيارتگاه تشكيل شد. 1
براى اين منظور، زمينى به مساحت 5000 مترمربع از خانههاى مسكونى اطراف مزار، به دستور استاندار اختصاص يافت و با تلاش حجتالاسلام واحدى و همكارى ساير مؤمنان و دستاندركاران، اين زمين خريدارى شد و بازسازى بناى آستانه آغاز گرديد. در جلسه رسمى 1997/5/14م برابر 7 محرم 1418ه .ق، «سيد عدنان محمد شرف» به رياست ستاد بازسازى حرم سكينه تعيين شد. در ابتدا، ساختمان وسيع و سادهاى به شكل يك نمازخانه روى قبر ساخته شد تا بهطور موقت پذيراى زائران باشد. ورودى بنا در ضلع شمالى آن قرار داشت و ميان سقف آن نيز گنبد فلزى بسيار كوچكى وجود داشت. در گوشه جنوب شرقى بنا، اتاق بزرگى ايجاد شده بود كه قبر، داخل آن قرار داشت. روى قبر، ضريح چوبى مشبّك سادهاى نصب شده بود كه تاكنون نيز باقى مانده است. (تصوير 122)
«شيخ محمد مهدى السويج»، شاعر عراقى، در قصيدهاى مادّه تاريخ اين بنا را برابر 1417ه .ق دانسته كه بيت حاوى مادّه تاريخ چنين است: