١۴اهل‌بيت دارند، عشق و شور به كربلا هميشه در دلشان زنده است. اين از آن روز شروع شده است. عشق به تربت حسينى و به مرقد سرور شهيدان» . ١
درنگ در فرازى از زيارت اربعين
رهبر معظم انقلاب مضامين زيارت اربعين امام حسين (ع) را بسيار پرمغز و در خور تأمل و تدبر دانسته، با اشاره به اين فراز از زيارت اربعين
«ليستنقذ عباده من الجهالة و حيرة الضلالة» هدف از قيام حسينى را برطرف كردن ابرهاى جهل و غفلت از افق زندگى انسان‌ها و هدايت حقيقى آنان مى‌داند. ٢معظم‌له با اين ديدگاه، حقيقت نهضت امام را اين‌گونه تحليل مى‌كنند:
«فقره‌هاى اوّل (زيارت) آن، دعاست كه گوينده اين جملات را خطاب به خداوند متعال عرض مى‌كند: «و بذل مهجته فيك» ؛ يعنى حسين‌بن‌على، جان و خون خود را در راه تو داد. «ليستنقذ عبادك من الجهالة» تا بندگان تو را از جهل نجات دهد. «و حيرة الضّلالة» و آنها را از سرگردانىِ ناشى از ضلالت و گمراهى برهاند. اين يك طرف قضيه، يعنى طرفِ قيام كننده حسين‌بن‌على عليه‌السّلام است. طرف ديگر قضيه، در فقره بعدى معرفى مى‌شود: «و قد توازر عليه من غرّته الدنيا و باع حظّه بالارذل الأدنى» . نقطه مقابل، كسانى بودند كه فريب زندگى، آنها را به خود مشغول و دنياى مادّى، زخارف دنيايى، شهوات و هواهاى نفس، از خود بيخودشان كرده بود. «و باع حظّه بالارذل الأدنى» ؛ سهمى را كه خداى متعال براى هر انسانى در آفرينش عظيم خود قرار داده است - اين سهم عبارت است از سعادت و خوشبختى دنيا و آخرت - به بهاى پست و ناچيز و غير قابل اعتنايى فروخته بودند. اين، خلاصه نهضت حسينى است. با مداقّه در اين بيان، انسان احساس مى‌كند كه نهضت حسينى در واقع با دو نگاه قابل ملاحظه است، كه هر دو هم درست است؛ اما مجموع دو نگاه، نشان‌دهنده ابعاد عظيم اين نهضت است. يك نگاه، حركت ظاهرى حسين‌بن‌على است كه حركت عليه يك حكومت فاسد و منحرف و ظالم و سركوبگر - يعنى حكومت يزيد - است؛ اما باطن اين قضيه، حركت بزرگ‌ترى است كه نگاه دوم، انسان را به آن مى‌رساند، و آن حركت عليه جهل و زبونى انسان است. در حقيقت، امام حسين (ع) اگرچه با يزيد مبارزه مى‌كند، اما مبارزه گسترده تاريخى وى با يزيدِ كوته‌عمرِ بى‌ارزش نيست؛ بلكه با جهل و پستى و گمراهى و زبونى و ذلّت انسان است. امام حسين با اينها مبارزه مى‌كند» . ٣
