7
نوح نبى؛ همجوار على (ع)
محمود شريفى
چكيده:
«شيخ‌الانبيا» يا «شيخ‌المرسلين» ، لقب نوح (ع) پيامبر است كه نسب وى با هشت واسطه به حضرت آدم (ع) مى‌رسد. اين پيامبر اولوالعزم، عمرى طولانى داشت و صاحب چهار پسر بود كه تمام انسان‌هاى امروز كرۀ زمين به سه تن از آنان بازمى‌گردند. نوح (ع) صاحب بيانى فصيح، گفتارى روان و منطقى نيرومند بود و صبر و بردبارى او در برابر قوم لجوج و بى‌منطق خود، مثال‌زدنى است. شيخ‌الانبيا در چهارصدو شصت سالگى در روز عاشورا، براى هدايت قوم بت‌پرست خود برگزيده شد و با برشمردن نعمت‌هاى خداوند و بيان وعده‌هاى الهى، به هدايت آنان پرداخت؛ اما قوم نوح، همانند ملت‌هاى گمراه ديگر، با بهانه‌هاى بى‌اساس، از ايمان آوردن به پروردگار فرار مى‌كردند؛ تا اين‌كه عذلب الهى بر آنان فرود آمد.
آرامگاه اين پيامبر بزرگ، در نجف اشرف، در كنار مرقد اميرمؤمنان، على (ع) و حضرت آدم (ع) قرار گرفته است.
اين نوشتار، با توضيح مختصرى از زندگانى حضرت نوح (ع) و توصيف ويژگى‌هاى او و مردم زمانش، به بيان آياتى از قرآن در اين زمينه پرداخته است.
واژگان كليدى: نوح (ع) ، على (ع) ، آدم (ع) ، پيامبر، عذاب الهى.