132نويسنده علاوه بر اين موارد، طبق روايت امام صادق (عليه السلام) - كه در ابتداى مقاله نقل شد - مى‌فرمايد: سيزدهمين فضيلت اين است كه براثا سرزمينى است كه صدوبيست هزار شهيد از آن‌جا محشور خواهند شد كه مقام و منزلت آنان پيش خدا همانند شهداى جنگ بدر است.
فضيلت چهاردهم اين است كه اين سرزمين قدمت زيادى دارد و از زمان حضرت ابراهيم (عليه السلام) ، محلى مقدّس بوده كه ايشان هم در آن‌جا نماز خوانده است.
پانزدهم اين‌كه پس از اسلام همواره اين مسجد و سرزمين محل عبادت شيعيان ناب بوده و در دوران‌هايى هم شيعيان اين منطقه تحت تعقيب و آزار ستمگران بودند، ولى مقاومت كردند.
براثا در طول تاريخ
1. حموى (574 - 626) گويد:
بَراثا محله‌اى بود در طرف بغداد، در قبله كرخ و جنوب باب محوّل، و براى آن مسجد جامعى بود كه شيعيان در آن نماز مى‌خواندند و خراب شده. . . و گفته كه قبل از زمان راضى بالله خليفه عباسى، شيعيان در آن مسجد جمع مى‌گشتند و سبّ صحابه مى‌نمودند. راضى بالله امر كرد ناگهانى در آن مسجد ريختند و هر كه را يافتند بگرفتند و حبس نمودند و مسجد را خراب كرد و با زمين هموار نمود. شيعيان اين خبر را به اميرالأمراء بغداد (بَحكَم ماكانى) رسانيدند. بَحكَم حكم كرد به اعاده بنا و وسعت و محكم كردن آن و اسم راضى را در صدر آن نوشت و همواره آن مسجد آباد و محل برگزارى نماز بود تا سال 450 و پس از آن تا حال (يعنى حدود سال 600) و براثا پيش از بناى بغداد، قريه‌اى بوده كه گمان مردم آن است كه حضرت على (عليه السلام) زمانى كه به جنگ نهروان رفته بود، به آن‌جا گذر كرد و در مسجد جامع براثا نماز خواند و به حمامى كه در آن روستا بود وارد شد. براثا منسوب به ابوشعيب براثى عابد است، و او اول كسى است كه در براثا در كوخى 1ساكن شد و آن‌جا عبادت خدا مى‌كرد. 2
2. خطيب بغدادى مى‌نويسد:
در موضع معروف به بَراثا مسجدى بود كه در آن مردمى منسوب به تشيّع براى نماز و دعا تجمع مى‌كردند. خبر به مقتدر بالله خليفه عباسى بردند كه رافضى‌ها در اين مسجد جهت سبّ صحابه تجمع مى‌كنند و قصد خروج از طاعت خليفه