22سوى خداوند است. 1
«راغب اصفهانى» مىگويد: «وسيله، رسيدن به چيزى است با ميل و رغبت، و چون متضمن معناى رغبت است، از كلمه وصيله أخص است. خداى تعالى فرمود: وَ ابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ» . 2
«ابنسيده» در «المخصص» در اينباره مىنويسد:
صاحب كتاب العين مىگويد: «وسيله چيزى است كه بهواسطه آن، بدان فرد تقرب جستهاى و به وسيله آن، به وى متوسل گشتهاى»، و آنجا كه گفته شده: « توسل الى الله بعمل »؛ «با انجام دادن عملى به خدا توسل جسته است»، از همين قبيل است. 3
«ترمذى» مىگويد:
وسيله و وصيله به يك معناست؛ با اين تفاوت كه وصيله آن است كه چيزى را به چيز ديگر برساند. اما آنگاه كه اين واژه در مورد ياد خدا به كار رود، آن را به معناى تقرب مىآورند، پس گفته شده «وسيله» در نتيجه، حرف «ص» در وسيله به «س» تبديل شده است. 4
در اصطلاح، توسل بدين معناست كه فردى، شخص يا چيزى را كه نزد خداوند از جايگاه ويژهاى برخوردار است، واسطه و وسيله اجابت دعاى خود قرار دهد؛ مانند توسل به نامها و صفات خداوند، توسل به ايمان به خدا و رسولش(ص)، توسل به كارهاى شايسته، شخص پيامبران و صالحان و دعاى