27بنابراين آيه تطهير به پنج تن آل‌عبا، يعنى محمد رسول الله(ص)، على بن ابى‌طالب، فاطمه زهرا، حسن و حسين(عليهم السلام)، اختصاص دارد. گروهى از علماى اهل‌سنت مانند قرطبى ¹، طحاوى ²، ابن عساكر ³، سقّاف ⁴و... نيز همين اعتقاد را دارند.

2. آيه مباهله

(فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مٰا جٰاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعٰالَوْا نَدْعُ أَبْنٰاءَنٰا وَ أَبْنٰاءَكُمْ وَ نِسٰاءَنٰا وَ نِسٰاءَكُمْ وَ أَنْفُسَنٰا وَ أَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللّٰهِ عَلَى الْكٰاذِبِينَ) (آل عمران: 61)

هرگاه بعد از علم و دانشى كه به تو رسيده، [باز] كسانى درباره مسيح با تو به ستيز برخيزند، بگو: «بياييد ما فرزندان خود را دعوت كنيم، شما نيز فرزندان خود را، ما زنان خويش را دعوت كنيم، شما نيز زنان خود را، ما از نفوس خود [و كسى كه همچون جان ماست] دعوت كنيم، شما نيز از نفوس خود. آن‌گاه مباهله [و نفرين] كنيم و لعنت خدا را بر دروغگويان قرار دهيم».

ما اين آيه را در سه محور بررسى مى‌كنيم:

الف) چكيده‌اى از رخداد مباهله

خداوند متعال به پيامبر خود فرمان داد تا با مسيحيان نجران مباهله كند؛ زيرا آنان درباره مسئله خدا بودن حضرت عيسى(ع) پافشارى و لجاجت مى‌كردند؛ تا جايى‌كه با پيامبر(ص) به مجادله برخاسته بودند. «فخر رازى» ماجراى مباهله را چنين شرح مى‌دهد: