72است. سپس نالهاى زد. از جاى برخاسته، عرض كردم: اى فرزند رسول خدا! اين ناله و گريه كه از تو در اين شب ديدم، هرگز نديده بودم. فرمود: واى بر تو اى نازلى! امشب در سجده در خواب مىديدم گروهى از مردم كه بر تنشان لباسهايى بود كه تاكنون هيچ چشمى آن را نديده است. آنها آمدند تا دور مرا گرفتند و من در حال سجده بودم. پس بزرگ آنها كه ديگران از او فرمانبرى مىكردند گفت: آيا اين همان است؟ گفتند: آرى. او گفت بشارتت باد اى زيد كه تو در راه خدا كشته خواهى شد و به دار آويخته و سوزانده خواهى شد. و از آنپس هيچگاه آتش به سوى تو نخواهد آمد. اى نازلى! من از خواب بيدار شدم در حالى كه به خدا به شدت وحشتزده بودم. اى نازلى! دوست دارم كه به آتش سوزانده مىشدم و بار ديگر به آتش سوزانده مىشدم، ولى خداوند امر اين امت را اصلاح فرمايد. 1
زيد بن على و جهاد در راه خدا
يكى از صفات بارز زيد، جهاد و مبارزه او در راه خداست كه همين ويژگى، او را از ديگر امامزادگان ممتاز كرده است.
زيد بن على چهره غيورى بود كه به هيچ روى نتوانست اهانت دشمنان را عليه پيامبرصلى الله عليه وآله در مجلس هشام بن عبدالملك تحمل كند؛ بدين سبب مىفرمود: اگر هيچكس جز پسرم از من حمايت نكند، دست از مبارزه و جهاد عليه طاغوتيان برنمىدارم.
اربلى در «كشف الغمه» از كتاب «الدلائل» حميرى آورده كه جابر گفت: از امام باقر (عليه السلام) شنيدم كه مىفرمود:
«لا يخرج على هشام أحد الّا قتله» ؛ هيچكس بر هشام خروج نمىكند مگر آنكه او را بكشد.
پس همين گفته را به زيد گفتيم. زيد در پاسخ گفت: من خود شاهد آن بودم كه نزد هشام كسى پيامبرصلى الله عليه وآله را دشنام مىداد و او هرگز از خود عكسالعملى نشان نمىداد و به دشنام دهنده چيزى نمىگفت. پس به خدا قسم اگر من و يك نفر ديگر باشيم، بر او خروج خواهم كرد. 2