11
چهارم:
اصرار بر بدعت شمردن تبرك، ناديده انگاشتن آيات و روايات فراوانى است كه مشروعيت تبرك را اثبات مى‌كند كه به برخى از آنها در بند قبل اشاره شد. قرآن از تبرك جستن به آثار انبياى پيشين ياد كرده است و در چند گزارش از امت‌هاى پيش از اسلام، اين مفهوم به عنوان امرى مجاز، پسنديده و داراى آثار شگرف توصيف شده است. آيه تبرك يعقوب (عليه السلام) به پيراهن فرزندش يوسف (عليه السلام) 1؛ بركت‌جويى بنى‌اسرائيل به تابوت مخصوص 2و تلاش مؤمنان براى ساختن مسجدى بر در غار اصحاب كهف براى نماز خواندن و تبرك به اين مكان 3سه نمونه مهم از شواهد مشروعيت تبرك در قرآن است.
تبرك در روايات شيعه و سنى، امرى مجاز و پسنديده است. پيامبر اكرمصلى الله عليه وآله و اهل‌بيت عصمت عليهم السلام مسلمانان را به بركت جستن از قرآن، آب زمزم، آب ناودان كعبه، پرده كعبه، آب فرات، تربت امام حسين (عليه السلام) و مانند اينها ترغيب كرده‌اند. 4
پشتوانه تبرك و زيارت، سيره هميشگى پيامبر از آغاز بعثت در مكه و سپس در مدينه منوره است. رسول خداصلى الله عليه وآله اركان خانه خدا را استلام مى‌كرد؛ حجرالاسود و ركن يمانى را مى‌بوسيد و گونه خود را بر آنها قرار مى‌داد. 5صحابه نيز به ايشان اقتدا و تأسى مى‌كردند. همچنين به آثار به جاى مانده از پيامبر نيز افتخار كرده و با مباهات از تبرك به آن ياد مى‌كرده‌اند. به واقع رسول خداصلى الله عليه وآله به هر