78
گذرى بر پژوهشگاران حله
«حلّه» در لغت به معانى متعددى آمده؛ از جمله به معناى محل اجتماع مردم يا منزلگاه، و اين نامى است كه شيعيان بر آن نهاده‌اند و پيش از آن، اين سرزمين «جامعين» خوانده مى‌شد.
اين شهر در يكصد كيلومترى جنوب شرقى بغداد و شصت كيلومترى شهر نجف اشرف و در هفت كيلومترى بابِل، مركز استانى به همين نام قرار دارد و رود فرات از ميان آن مى‌گذرد. بناى اين شهر به سال 493 هجرى توسط سيف‌الدوله امير صدقة بن منصور اسدى بنا گرديد و بعد از ساختن قصرهاى زيبا در سال 495 هجرى در آن شهر فرود آمد و آن‌جا را مركز حكومت خود قرار داد. 1
حلّه از شهرهاى شيعه‌نشين است كه از قرن ششم مركز حوزه‌هاى علميه عالم تشيع بوده و در آن زمان دانشمندان آن ديار همانند ستارگان درخشان مى‌درخشيدند و آوازه آنان جهان اسلام را فراگرفته بود. محوريت و مركزيت حوزه علميه حلّه تا قرن دهم ادامه يافت و بعد از