60هرچند چنين مشهور است؛ بلكه اين قبر ابويعلى حمزه بن قاسم علوى عباسى از فرزندان حضرت ابى‌الفضل العباس (ع) است، و يكى از علما و اهل حديث و علماى علم رجال او را در كتب خود ياد و ثناء كرده و وى را به علم و ورع ستوده‌اند. پس در خاطر خود گفتم اين از عوام سادات است و از اهل علم و اطلاع بر علم رجال و حديث نيست و شايد اين كلام را از بعضى علما آموخته است؛ پس برخاستم به جهت مراقبت و اطلاع از طلوع فجر و آن سيد هم برخاست و رفت و من غفلت كردم كه از او بپرسم اين مطلب را از چه كسى فراگرفته، و چون صبح شد و نماز صبح را خواندم و نشستم براى تعقيب نماز صبح تا آن‌كه آفتاب طلوع كرد و چون همراه من چند جلد از كتب رجال بود، آنها را مطالعه كردم؛ ديدم بيان سيد درست است؛ اين بزرگوار ابويعلى حمزه بن قاسم علويست.
پس اهل قريه به ديدن من آمدند. سيدى شبيه سيد ياد شده در ميان آنها بود؛ پس از او تشكر كردم كه سحر پيش من آمدى و مرا از قبر جناب حمزه بن قاسم علوى خبر دادى. بگو ببينم اين مطلب را از كجا گفتى و از چه كسى شنيدى. پس سيد گفت: به خدا قسم من پيش از اين ساعت نزد شما نيامدم و من شب گذشته در بيرون قريه بودم (در جايى كه نام آن را برد) و شنيدم شما آمده‌ايد، پس امروز مشرف شدم به زيارت شما. پس به اهل قريه گفتم لازم شد كه برگردم و جناب حمزه را زيارت كنم و من شكى ندارم در اين‌كه آن شخص كه سحر تشريف آورد، حضرت صاحب الامر (عج) بوده است. پس از اين داستان كه آن حضرت نفى نكردند، بودن حضرت حمزه بن موسى (ع) را در رى، و اقوال ديگر علما كه بيان گرديد، اثبات مى‌شود كه اين بزرگوار فرزند بلافصل امام موسى بن جفعر (ع) مى‌باشد و بايد از او تجليل و تكريم به عمل آورده و نيز او را قربة الى الله هم زيارت نمود.