123به دليل آبرفتى بودن زمين‌هايى كه در ساحل دجله و فرات يا بين آنها قرار داشته، در اين مناطق كشتزارها، باغات و روستاهاى سرسبزى ديده مى‌شد كه شهرها را حاطه كرده بودند. چون از جزيرة العرب خشك و بيابانى به سوى ايران مى‌آمدند و به منطقه پردرخت و خرم و آبادانى كه مجاور صحارى بود مى‌رسيدند و منظره عمومى اين چشم‌اندازها از دور براى بينندگان سياه مى‌نمود، چنين نقاطى را «سواد العراق» مى‌ناميدند كه بعدها به «السواد» تغيير يافت و در همه جا، در كتاب‌ها و اسناد ديوانى، مسلمانان‌آن محدوده جغرافيايى را كه قبلاً به «سورستان» معروف بود و ابن‌رسته، 1بلاذرى، 2خوارزمى 3و ابوريحان بيرونى 4در آثار خود با عنوان اخير معرفى كرده‌اند، «سواد» ناميدند. 5
سرزمين سواد (سورستان) جزو دوازده منطقه ايران‌شهر بوده است؛ سرزمين‌هايى كه هر كدام را چندين استان در برمى‌گرفت و سريانى‌ها كه همان نبطى‌ها بودند، در قلمرو سواد به سر مى‌بردند. 6
سرزمين سواد به دوازده استان و شصت شهرستان تقسيم مى‌شده است. يكى از استان‌هاى سواد كه در غرب بغداد كنونى قرار داشته، استان «عالى» است، شامل چهار ناحيه به نام‌هاى انبار، مَسكِن، قُطرَبُّل و بادوريا. 7
ناحيه يا شهرستان انبار شامل پنج رُستاق (معرب روستا) ، شهرستان مَسكِن داراى پنج رُستاق، قُطرَبُّل در ميان بغداد و عكبرا مشتمل بر ده رُستاق، بادوريا در جانب غربى بغداد داراى چهارده رُستاق بوده است. 8
از توابع انبار مى‌توان از شهر «عين التمر» نام برد كه به عنوان پادگانى ايرانى در حاشيه صحرا، در غرب فرات و جنوب شهر هيت قرار داشت. ابن‌خردادبه مى‌نويسد:
عين‌التمر شهركى است از انبار در غرب كوفه؛ در حوالى آن موضعى است به نام شفاثا كه از آن محل نى و خرما به نقاط ديگر مى‌برند. 9
ياقوت حموى هم آن را ناحيه‌اى نزديك انبار معرفى كرده است. 10عين التمر نخلستان‌ها و روستاهايى داشته و شخصى به نام مهران كه فرزند بهرام چوبين بوده، در آن‌جا فرمانروايى مى‌كرد. اعراب نمر، تغلب و اياد در آن‌جا فراوان بودند. همين اعراب به فرمان عقة بن ابى‌عقه به معارضه با مسلمانان هنگام فتح عين التمر برخاستند. 11