17شيخ عبدالله شبراوى در كتاب خود، در فصلى مبسوط به توصيف اين مكان و بيان فضيلت و آداب زيارتش پرداخته و بخشى از كراماتى را كه از آن حرم ديده شده، نقل كرده و آنها را صحيح دانسته است. 1
حمزاوى عدوى (متوفاى 1303ق) در كتاب خويش پس از سخنى مفصل درباره اين بارگاه شريف كه منسوب به سر مبارك امام حسين (ع) است، مى‌گويد:
سزاوار است كه اين حرم را بسيار زيارت كنند و به خدا توسل جويند و از اين امام، آنچه را كه در حال حياتش مى‌خواستند، بطلبند؛ چرا كه او وسيله اندوه‌زدايى است و زيارتش موجب رفع گرفتارى‌هاست و هر كه به آن توسل جويد، دلش به نور الهى متصل مى‌گردد. 2
آن‌گاه نمونه‌اى از كرامات اين زيارتگاه را چنين نقل مى‌كند: همه كتاب‌هاى محمد شلبى (معروف به ابن‌ست) را از خانه‌اش دزديدند، ناراحت و متحير بود كه چه كند. به اين حرم آمد و در ضمن اشعارى كه سروده بود، به آن حضرت استغاثه كرد. هنگامى كه پس از زيارت به خانه بازگشت، همه كتاب‌ها را بى‌كم